ريا:

*تعريف ريا:

ريا عبارت است از اراده مقام و منزلت به وسيله خداوند متعال . بنابراين و به چنين عابدي مرائي رياكار و يا خودنما و به مردمي كه عابد، عبادتش را به آنها مي نماياند تا جايي در دل آنها پيدا كند مرائي و به عملي كه شخص ريا كار اظهار مي كند مرائي وسيله و به قصد اين شخص ريا مي گويند و به عبارت از تظاهر و خودنمايي و اظهار عمل به انگيزه جلب توجه و ستايش مردم است.

*ريا و بطلان عمل:

ريا اعمال انسان را نابود و تباه مي سازد. چنان كه در آيه 263 سوره بقره كه قبلا متذكر شديم خداوند انفاق ريايي را شبيه انفاق توام با آزار و منت، باطل مي شمارد و فقها و بزرگان سير و سلوك، هيچ چيز را در تباهي و خسران بدتر از ريا و تظاهر نمي دانند.

ريا مانند ميكروب جذام (خوره) ز درون عمل را مي پوساند و آن را بي محتوا مي سازد. اعمال ريايي مانند درخت بي ريشه اي است كه با يك باد بيخ و بن كنده مي شود. خدا را  خدا را كه از ريا بپرهيزيد.

فحش و ناسزا:

*فحش چيست؟

فحش عبارت است از اينكه انسان امور بد و زشت را به واسطه كلمات صريح و در بعضي موارد ركيك و زننده بيان نمايد و لذا انسانهاي با شخصيت و شرافتمند چنين كاري را هرگز براي خود نمي پسندند. بلكه حتي در موقع ضرورت هم با كنايه و رمز به آن اشاره مي كنند.

*فحش و ناسزا در كلام نوراني خاندان رسالت(عليهم السلام):

منشاء فحاشي و بدگويي را به جرئت ميتوان پستي و خباثت نفس معرفي نمود به گونه اي كه در كلام معصومين عليهم السلام ريشه اين صفت را در آغاز شكل گيري انسان يعني نطفه جستجو مي كنند به گونه اي كه رسول مكرم  اسلامي مي فرمايند خداوند بهشت را بر هر فحاش بي آبرو و كم شرمي كه باكي از آنچه گويد و آنچه به او گويند ندارد حرام كرده است. زيرا اگر درباره او كنجكاوي و بازرسي كني يا از زناست يا شيطان در نطفه او پدرش شريك شده است.

بر گرفته شده از:

sayedmahdi.blogfa.com